24 kwietnia ruszyły konsultacje społeczne nowelizacji ustaw z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK (UUO) oraz ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (UDUiR). Nowela ma na celu zapewnienie Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) skutecznych i szybkich mechanizmów nadzoru nad zagranicznymi ubezpieczycielami, działającymi w Polsce jako oddziały bądź na zasadzie unijnej swobody świadczenia usług.
Zmiany w UUO obejmują dodanie do jej art. 14 ustępów 3b i 3c
określających, że regulacje dotyczące terminów na wypłatę odszkodowania
oraz odpowiedzialności w razie ich przekroczenia skierowane do
krajowych zakładów ubezpieczeń mają zastosowanie również wobec
zagranicznych ubezpieczycieli działających na terytorium RP zgodnie z
przepisami polskimi. Nowe przepisy pozwolą także KNF na zastosowanie
określonych sankcji w razie niewypłacenia przez zagraniczny zakład
odszkodowania w określonym terminie. W projekcie zaproponowano, aby w
takich sytuacjach Komisja mogła zastosować sankcje, o których mowa w
art. 362 ust. 1 pkt 2 UDUiR.
Przepis ten pozwala nadzorowi ukarać zakład karą pieniężną do wysokości
0,5% składki przypisanej brutto wykazanej w sprawozdaniu finansowym, o
którym mowa w art. 280 ustawy, za poprzedni rok obrotowy, a w
przypadku gdy ubezpieczyciel nie wykonywał działalności lub uzyskał
składkę przypisaną brutto poniżej 20 mln zł – do wysokości 100 tys. zł.
Nawet zakaz działalności w Polsce…
Z
kolei zmiany w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i
reasekuracyjnej przewidują dodanie do art. 2014 UDUiR ust. 4a
pozwalającego KNF na natychmiastową i nadzwyczajną interwencję w razie
konieczności niezwłocznego usunięcia lub zapobieżenia wystąpieniu
nieprawidłowości dotyczących naruszania interesów ubezpieczających,
ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia. Interwencja
pozwalałaby zastosować wszystkie uprawnienia przysługujące Komisji
zgodnie z UDUiR w stosunku do krajowych zakładów ubezpieczeń lub
reasekuracji. Nadzór mógłby zatem np. nałożyć na członka zarządu zakładu
lub prokurenta karę pieniężną do wysokości odpowiadającej ich
trzykrotnemu przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu z ostatnich 12
miesięcy (art. 362 ust. 1 pkt 1 UDUiR), nałożyć na zakład sankcję
finansową wymienioną art. 362 ust. 1 pkt 2, lub zakazać wykonywania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez zagraniczny
zakład ubezpieczeń lub reasekuracji (nowela UDUiR przewiduje dodanie
takiego postanowienia do art. 214 jako ust. 5).
…ale tylko w wyjątkowych przypadkach
Uprawnienia,
o których mowa, byłyby ograniczone jedynie do przypadków pilnych, gdy
podjęto ustalenia, iż pewne nieprawidłowości oznaczają rzeczywiste i
nieuchronne ryzyko wystąpienia poważnych nieprawidłowości ze szkodą dla
ubezpieczonych lub innych podmiotów, wskutek czego należy niezwłocznie
zabezpieczyć ich interes. Co więcej, KNF nie miałaby obowiązku
wcześniejszego powiadamiania o swojej interwencji nadzoru z kraju
macierzystego zagranicznego ubezpieczyciela i oczekiwania na jego
właściwą reakcję. Treść przepisu, który ma zostać dodany do art. 214
jako ust. 6, przewiduje jedynie, że Komisja jest zobowiązana do
poinformowania Komisji Europejskiej i EIOPA o przypadkach i powodach
zastosowania środków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 4a.
Zgodnie z prawem UE i wyrokiem TSUE
Jak podkreślono w ocenie skutków regulacji, poprzez przepisy nowelizujące UDUiR projektowana ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego art. 155 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II). Zgodnie z jego treścią przepisy określające procedurę zwykłą nie mają wpływu na uprawnienia zainteresowanych państw członkowskich do podejmowania odpowiednich środków nadzwyczajnych w celu zapobiegania nieprawidłowościom lub karania za nieprawidłowości na ich terytorium. Uprawnienia te obejmują możliwość zapobiegania dalszemu zawieraniu przez zakład ubezpieczeń nowych umów ubezpieczenia na ich terytoriach. Projektowane rozwiązanie jest analogiczne do rozwiązań prawnych zastosowanych w innych państwa członkowskich Unii Europejskiej, m.in. Hiszpanii, Irlandii, Niemczech, Francji czy Portugalii. Zaproponowane zmiany pozostają również w zgodności z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-559/15 Onix Asigurari.
Konsultacje potrwają do 10 maja. Ustawa miałaby wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
KNF będzie mogła karać zagranicznych ubezpieczycieli
24 kwietnia ruszyły konsultacje społeczne nowelizacji ustaw z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK (UUO) oraz ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (UDUiR). Nowela ma na celu zapewnienie Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) skutecznych i szybkich mechanizmów nadzoru nad zagranicznymi ubezpieczycielami, działającymi w Polsce jako oddziały bądź na zasadzie unijnej swobody świadczenia usług.
Zmiany w UUO obejmują dodanie do jej art. 14 ustępów 3b i 3c określających, że regulacje dotyczące terminów na wypłatę odszkodowania oraz odpowiedzialności w razie ich przekroczenia skierowane do krajowych zakładów ubezpieczeń mają zastosowanie również wobec zagranicznych ubezpieczycieli działających na terytorium RP zgodnie z przepisami polskimi. Nowe przepisy pozwolą także KNF na zastosowanie określonych sankcji w razie niewypłacenia przez zagraniczny zakład odszkodowania w określonym terminie. W projekcie zaproponowano, aby w takich sytuacjach Komisja mogła zastosować sankcje, o których mowa w art. 362 ust. 1 pkt 2 UDUiR.
Przepis ten pozwala nadzorowi ukarać zakład karą pieniężną do wysokości 0,5% składki przypisanej brutto wykazanej w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w art. 280 ustawy, za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku gdy ubezpieczyciel nie wykonywał działalności lub uzyskał składkę przypisaną brutto poniżej 20 mln zł – do wysokości 100 tys. zł.
Nawet zakaz działalności w Polsce…
Z kolei zmiany w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej przewidują dodanie do art. 2014 UDUiR ust. 4a pozwalającego KNF na natychmiastową i nadzwyczajną interwencję w razie konieczności niezwłocznego usunięcia lub zapobieżenia wystąpieniu nieprawidłowości dotyczących naruszania interesów ubezpieczających, ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia. Interwencja pozwalałaby zastosować wszystkie uprawnienia przysługujące Komisji zgodnie z UDUiR w stosunku do krajowych zakładów ubezpieczeń lub reasekuracji. Nadzór mógłby zatem np. nałożyć na członka zarządu zakładu lub prokurenta karę pieniężną do wysokości odpowiadającej ich trzykrotnemu przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu z ostatnich 12 miesięcy (art. 362 ust. 1 pkt 1 UDUiR), nałożyć na zakład sankcję finansową wymienioną art. 362 ust. 1 pkt 2, lub zakazać wykonywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez zagraniczny zakład ubezpieczeń lub reasekuracji (nowela UDUiR przewiduje dodanie takiego postanowienia do art. 214 jako ust. 5).
…ale tylko w wyjątkowych przypadkach
Uprawnienia, o których mowa, byłyby ograniczone jedynie do przypadków pilnych, gdy podjęto ustalenia, iż pewne nieprawidłowości oznaczają rzeczywiste i nieuchronne ryzyko wystąpienia poważnych nieprawidłowości ze szkodą dla ubezpieczonych lub innych podmiotów, wskutek czego należy niezwłocznie zabezpieczyć ich interes. Co więcej, KNF nie miałaby obowiązku wcześniejszego powiadamiania o swojej interwencji nadzoru z kraju macierzystego zagranicznego ubezpieczyciela i oczekiwania na jego właściwą reakcję. Treść przepisu, który ma zostać dodany do art. 214 jako ust. 6, przewiduje jedynie, że Komisja jest zobowiązana do poinformowania Komisji Europejskiej i EIOPA o przypadkach i powodach zastosowania środków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 4a.
Zgodnie z prawem UE i wyrokiem TSUE
Jak podkreślono w ocenie skutków regulacji, poprzez przepisy nowelizujące UDUiR projektowana ustawa implementuje do polskiego porządku prawnego art. 155 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II). Zgodnie z jego treścią przepisy określające procedurę zwykłą nie mają wpływu na uprawnienia zainteresowanych państw członkowskich do podejmowania odpowiednich środków nadzwyczajnych w celu zapobiegania nieprawidłowościom lub karania za nieprawidłowości na ich terytorium. Uprawnienia te obejmują możliwość zapobiegania dalszemu zawieraniu przez zakład ubezpieczeń nowych umów ubezpieczenia na ich terytoriach. Projektowane rozwiązanie jest analogiczne do rozwiązań prawnych zastosowanych w innych państwa członkowskich Unii Europejskiej, m.in. Hiszpanii, Irlandii, Niemczech, Francji czy Portugalii. Zaproponowane zmiany pozostają również w zgodności z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-559/15 Onix Asigurari.
Konsultacje potrwają do 10 maja. Ustawa miałaby wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Źródło:http://gu.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=68944:prawo-knf-bdzie-moga-kara-zagranicznych-ubezpieczycieli&catid=100&Itemid=103
Ostatnie Wpisy
Sankcja kredytu darmowego – wyroki
10 października, 2024Odszkodowanie dla represjonowanych – wyrok
1 października, 2024Frankowicze 2024. Ile trzeba czekać na wyrok?
18 września, 2024Sankcja kredytu darmowego – wzór wniosku
11 września, 2024