24 lipca Sąd Najwyższy (SN) w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, rozpoznając skargę nadzwyczajną Prokuratora Generalnego (PG) wywiedzioną od wyroku oddalającego powództwo przeciwko szpitalowi oraz jednemu z ubezpieczycieli o zadośćuczynienie za naruszenie więzi rodzinnych, zdecydował się wystąpić do SN z trzema pytaniami prawnymi.

Sprawa dotyczyła skargi nadzwyczajnej PG wobec wyroku Sądu Apelacyjnego z 8 stycznia 2016 r., którym SA zmienił częściowo wyrok sądu pierwszej instancji w ten sposób, że oddalił powództwo żony i syna poszkodowanego skierowane przeciwko szpitalowi oraz jednemu z zakładów ubezpieczeń o zadośćuczynienie za krzywdę, polegającą na trwałym naruszeniu więzi rodzinnych pomiędzy najbliższymi członkami rodziny z powodu trwałego i ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, jakiego w wyniku czynu niedozwolonego doznał poszkodowany.

Sędziowie Izby postanowili odroczyć rozpoznanie sprawy oraz zwrócili się do Sądu Najwyższego, aby w siedmioosobowym składzie rozpatrzył następujące zagadnienia prawne:

1. Czy skarga nadzwyczajna jest środkiem zaskarżenia względnie subsydiarnym czy też bezwzględnie subsydiarnym, którego dopuszczalność uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania możliwości skorzystania przez uprawnionego z innych nadzwyczajnych środków zaskarżenia orzeczenia?
2. Czy najbliższym członkom rodziny poszkodowanego, który w wyniku czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, przysługuje roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne z tytułu naruszenia ich własnego dobra osobistego na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz.U. 2019, poz. 1145), czy też – w przypadku uznania, że nie istnieje dobro osobiste w postaci więzi rodzinnych – najbliższym członkom rodziny poszkodowanego przysługuje roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę na podstawie art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego lub art. 446 § 4 Kodeksu cywilnego?
3. Czy sąd może odmówić przyznania zadośćuczynienia za krzywdę najbliższemu członkowi rodziny osoby, która w wyniku czynu niedozwolonego doznała ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, jeżeli najbliższy członek rodziny w związku z zaistniałym zdarzeniem zrezygnował z utrzymania więzi rodzinnych?

Sędziowie Izby zwrócili uwagę, że zagadnienie możliwości dochodzenia zadośćuczynienia z tego tytułu wywołuje rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych. Z kolei kwestia charakteru prawnego środka zaskarżenia w postaci skargi nadzwyczajnej nie była dotychczas przedmiotem rozważań SN. Wyjaśnienie tych problemów prawnych będzie miało znaczenie nie tylko dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy, zainicjowanej skargą nadzwyczajną, ale także dla rozstrzygnięcia innych podobnych spraw.

SO w Łodzi pyta o refundację kosztów auta zastępczego

Warto dodać, że oprócz powyższej sprawy Sąd Najwyższy zajmie się też innymi problemami dotyczącymi materii ubezpieczeniowej. SN odpowie m.in. na pytanie prawne, skierowane do niego przez Sąd Okręgowy w Łodzi postanowieniem z dnia 18 lipca XIII (Ga 1275/18). SO zadał w nim następujące pytanie prawne: „Czy wymagalne zobowiązanie do zapłacenia czynszu najmu pojazdu zastępczego, ciążące na osobie poszkodowanej w wypadku komunikacyjnym, skutkiem którego była niemożność korzystania z własnego samochodu, stanowi szkodę, a poszkodowany posiada wierzytelność z tego tytułu w stosunku do sprawcy wypadku oraz zakładu ubezpieczeń, z którym sprawca związany jest umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody związane z ruchem tych pojazdów?”. Odpowiedzi udzieli trzyosobowy skład SN (sygn. akt III CP 63/19).

Źródło:http://gu.com.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=69671:sn-wypowie-si-w-sprawie-zadouczynienia-dla-bliskich-poszkodowanego&catid=100&Itemid=103